O V E R G A V E & ... Los laten ... Kun je op verschillende manieren leren. Ik heb geen weerstand hoor, helemaal niet. Ik heb alleen wat moeite om te accepteren dat ik een stap terug moet doen om te helen na de hersenbloeding. Ik ben zeker niet in de ontkenningsfase. Nope, niks van dat alles. (Als je wenkbrauw nu gaat fronsen, laat het! Ik zei: ik ben niet in de ontkenningsfase š).
Gisteren heb ik in overeenstemming met mijn coach/therapeut besloten om te trainen in hoe ik mezelf kan overgeven aan mijn situatie met de hersenbloeding en het acceptatieproces beter binnen kan laten. Hoe ik het meer vorm kan geven en kan leren om de boel de boel te laten. Zodat ik me volledig kan focussen op mijn herstel.
Gisteren heb ik in overeenstemming met mijn coach/therapeut besloten om te trainen in hoe ik mezelf kan overgeven aan mijn situatie met de hersenbloeding en het acceptatieproces beter binnen kan laten. Hoe ik het meer vorm kan geven en kan leren om de boel de boel te laten. Zodat ik me volledig kan focussen op mijn herstel. Ik ben van nature namelijk een werkpaard. Moeilijk te stoppen. Verstandelijk weet ik het heel goed. Ze kwam op het idee om te gaan floaten. Floaten? Ben je niet goed bij je paasei, dacht ik? Maar okay, zij is de coach nu. Dus eh ... ik luister.
Ik hou namelijk van zwemmen. En in Singapore hebben we een zwembad voor de deur. Hoezo? Heb jij geen zwembad voor de deur dan?
Dus geen excuses om niet te gaan sporten. Van mijn fysiotherapeut mag ik niet elke dag sporten. Mijn werkuren waren al drastisch verlaagd. En ik hoor sommigen al denken? Werken jij nog?! Ja, ik werk nog. Beetje bij beetje kreeg ik het gevoel dat ik steeds minder 'mocht' doen. Vreselijk! Maar ik weet dat het noodzakelijk is. Wanneer ik op m'n rug zwem dan mag ik genieten van de sterren aan de heldere avond lucht. Mijn coach vroeg me of ik echt kon genieten van die sterren. Eh ... nee, hoezo, vroeg ik argwanend. Ik voelde al een opdracht aankomen. Het vreselijke van coaches is soms dat ze de vinger op de zere plek leggen. Au au au. Bizar eigenlijk; je betaalt een coach en waarvoor? Zodat ze even de vinger op de plek van de angel kan leggen? Sadistisch bijna. Maar als een brave coachee luister ik naar wat ze met me deelt. Het vreselijke van zelf coach zijn is dat je kunt vervallen in de attitude van: 'ik weet het al'. Really? Als ik het allemaal al geweten dan had ik mijn coach niet nodig gehad hej. Duh duh duh. š
Dus al mopperend pakte ik m'n oranje zwem spagetti sliert en ging drijven. Ik lag nog na te mopperen terwijl ik dreef, mijn coach vervloekend, wetende dat zij alleen maar zou glimlachen als ze me zou zien mopperen, en ineens viel ik stil. Ik lag daar mopperend te dobberen, voelde hoe gespannen mijn lichaam was en hoe ik de controle probeerde vast te houden. Totdat ik het geworstel met mijn spagettisliert zat was en bedacht: fak jou spagettisliert! Heerlijk hoor, om je af te reageren op zo'n sliert. Hij zegt niks terug. Chris kwam niet meer bij. Fijn hoor, dat ik je heb kunnen entertainen, gromde ik hem na.
En voordat ik het wist stopte ik met vechten en de boel willen controleren. Ik lag daar als een slapende zeester naar boven te kijken. En ineens waren ze daar! De sterren ... alsof ik ze voor het eerst zag. Ik barstte keihard in huilen uit. Want voor het eerst na mijn hersenbloeding voelde ik me ontspannen, gedragen, los van mijn zelf veroordelingen. Los van al het 'moeten'. Voelde ik hoe het nu echt was om los te laten en te accepteren dat het is zoals het is. En dat ik gewoon mag ZIJN. Dat ik helemaal geen reet hoef te doen, dat ik helemaal niet iets hoef te 'doen'. Zo floaten is ook werken aan mijn herstel. En wat heerlijk! Ik kom door zo letterlijk in overgave te liggen op het water weer thuis bij mezelf. De klap van de hersenbloeding komt dubbel hard binnen, dus ik laat mijn tranen stromen van opluchting, geluk. Wat een ontlading! Dus je raadt al wat ik vanavond ga doen š.
P.s. niet tegen mijn coach zeggen dat het heeft gewerkt! š
Liefs,
Lenny
*Over Lenny:
Lenny heeft in december 2018 een hersenbloeding gehad en neemt haar lezers mee op reis tijdens haar herstel. Naast de hersenbloeding heeft Lenny chronische en erfelijke ziektes. Desondanks haar situatie vecht ze om alles uit het leven te halen. Ze is getrouwd met Chris en moeder van Aiden (7). Samen wonen ze in Singapore. Als ex-alleenstaande moeder met torenhoge schulden weet Lenny hoe het is om te overleven i.p.v. leven. Lenny is al meer dan 20 jaar coach voor vrouwen (gespecialiseerd in mentaal, emotioneel, energetisch en lichaamswerk), Art of Feminine Presence teacher en trainer op women empowerment events. Lenny leidt het Mom Entrepreneurs team in Singapore. In Singapore heeft ze een succesvolle internationale coachingspraktijk opgebouwd.
Tot slot leidt Lenny een succesvol team binnen haar netwerkmarketing business en traint ze haar GlamSquad om op een integere, effectieve en professionele manier om hun netwerkmarketing business op te zetten en uit te voeren, waar veel ruimte is voor zelfontwikkeling. Haar missie is om netwerkmarketing op een positieve en eerlijke manier uit te voeren en om het imago een boost te geven. Als Art of Feminine Presence teacher helpt Lenny vrouwen zich te verbinden met hun lichaam, hun zielsmissie, hun spirituele pad te ontdekken & te ontwikkelen.
Volg Lenny hier:
www.facebook.com/myfullessence
https://www.instagram.com/lennysuijkerbuijk/
Comments